Badania “agregacyjne”

Istotą badania agregacyjnego jest wykorzystanie do celów badawczych tzw. danych zastanych gromadzonych przez różne instytucje przy okazji udzielania wsparcia. Warunkiem jest zgodność struktury gromadzonych danych z założeniami badawczymi oraz wypracowanie procedury pozwalającej na pełne przestrzeganie regulacji dotyczących ochrony danych osobowych podczas przekazywania danych przez poszczególne instytucje. Celem badania jest połączenie danych dotyczących tych samych osób, ale korzystających z pomocy różnych instytucji np. dwóch schronisk dla osób bezdomnych i ośrodka pomocy społecznej itd. Dane takie jak imię, nazwisko oraz inne pozwalające na identyfikację osoby zastępuje się unikalnym kodem.

Pilotażowe badanie agregacyjne użytkowników usług dla osób bezdomnych przeprowadzono w 2010 roku w warszawskiej dzielnicy Wola w ramach projektu „Wolskiego pilotażu” realizowanego przez Pracownię Badań i Innowacji Społecznych Stocznia. Poniżej najważniejsze dokumenty dotyczące takich badań.

Opinia prawna o zgodności procedury kodowania z regulacjami dotyczącymi ochrony danych osobowych, Katarzyna Szymielewicz

Raport z „Wolskiego pilotażu” 2010, Julia Wygnańska

Rekomendacje dotyczące systemu gromadzenia informacji o bezdomności i wykluczeniu mieszkaniowym (w tym standard gromadzenia danych BIWM) 2011

Artykuł o standardzie gromadzenia danych BIWM w European Journal on Homelessness Vol. 9.1 June 2015

W ramach projektu NMROD przeprowadzono Badanie agregacyjne występowania podwójnej diagnozy wśród użytkowników usług dla osób bezdomnych w Warszawie stosując metodologię opracowaną i sprawdzoną w “Wolskim pilotażu”. Dane do badania przekazało osiemnaście placówek udzielających wsparcia z tytułu bezdomności.

Powodem prowadzenia badań agregacyjnych jest absolutne niedostosowanie warszawskiego systemu gromadzenia danych o bezdomności do międzynarodowych standardów